projekt | OPUS, DEC-2012/05/B/ST9/03932 |
finansowanie | Narodowe Centrum Nauki, NCN |
PI | Radosław Smolec |
Co-Is | Paweł Moskalik |
Wojciech Dziembowski | |
Henryka Netzel | |
termin | 01.2013 - 08.2016, zakończony |
Przejdź do najważniejsze wyniki, publikacje recenzowane, publikacje konferencyjne oraz prezentacje.
Analiza fotometrii projektu OGLE dla gwiazd RR Lutni pulsujących w modzie fundamentalnym (RRab) doprowadziła do odkrycia nowych form oscylacji dwuokresowych. W pracy Smolec i in. (2016) donosimy o odkryciu czterech gwiazd dwuokresowych o długich okresach oscylacji. Na zamieszczonym poniżej diagramie Petersena gwiazdy te oznaczono otwartymi kwadratami. Liniowe modele pulsacyjne pokazują, że gwiazdy te mogą być najbardziej ekstremalnymi, pulsującymi z najdłuższymi znanymi okresami, gwiazdami RRd - czyli gwiazdami pulsującymi równocześnie w dwóch modach radialnych: fundamentalnym i pierwszym owertonowym. Kolejna interesująca grupa gwiazd RRd oznaczona jest otwartymi kółkami. Są to gwiazdy RRd, które często wykazują efekt Błażki - pisaliśmy już o nich poniżej. Analiza fotometrii z Obłoków Magellana doprowadziła do odkrycia kolejnych gwiazd tego typu; grupę nazywamy teraz anomalnymi gwiazdami RRd - zob. Soszyński, Smolec, Dziembowski, i in. (2016). Zaproponowaliśmy, że ta forma pulsacji jest powiązana z rezonansem parametrycznym pomiędzy trzema radialnymi modami oscylacji: 2ν1O=νF+ν2O. Ostatnią, najbardziej intrygującą grupę opisujemy w pracy Prudil, Smolec, Skarka i Netzel (2017). Na diagramie Petersena gwiazdy oznaczone są otwartymi trójkątami. Oryginalnie, większość z tych gwiazd była sklasyfikowana jako gwiazdy RRab. Obserwowany kształt krzywej blasku jest jednak bardzo osobliwy: pośredni pomiędzy kształtem charakterystycznym dla gwiazd RRab i RRc. Dodatkowa zmienność ma okres zbyt krótki by mógł odpowiadać radialnemu, pierwszemu owertonowi. Natura tych dwuokresowych gwiazd pozostaje nieznana.
Diagram Petersena dla nowych grup dwuokresowych gwiazd typu RR Lutni.
W pracy Dziembowski (2016), zaproponowaliśmy nowy model wyjaśniający dwuokresowe oscylacje klasycznych gwiazd pulsujących, w których dominująca zmienność odpowiada radialnemu pierwszemu owertonowi i dodatkowo obserwujemy zmienność o okresie krótszym, Px, w zakresie (0.60, 0.65)P1O. Takie gwiazdy szczegółowo badaliśmy w naszym projekcie, zarówno typu RR Lutni (zob. np. Netzel, Smolec & Moskalik, 2015) jak i Cefeidy (Smolec & Sniegowska, 2016). Na diagramie Petersena gwiazdy te formują ciągi, jak zilustrowano na rysunku poniżej. W części gwiazd, zaznaczonych wypełnionymi symbolami, widzimy również zmienność z okresem 2Px. Gwiazdy te nie są rozmieszczone na diagramie Petersena dowolnie - jest ich najwięcej dla ciągu górnego (gwiazdy RR Lyr) lub środkowego (Cefeidy). Ta obserwacja stanowi ważny argument na poparcie zaproponowanego modelu wyjaśniającego naturę dodatkowej zmienności. Według tego modelu, zmienności z okresem 2Px odpowiadają mody nieradialne o stopniach 7-9, jak zaznaczono na rysunku. Ich obserwowane amplitudy są niskie w wyniku efektu uśredniania geometrycznego - na tyle niskie, że rzadko wykrywamy mody nieradialne bezpośrednio. Udaje się to najczęściej dla stopnia l=8 gdyż tu efekt uśredniania jest słabszy niż dla l=7 oraz l=9. Zmienność z okresem Px odpowiada w tym modelu harmonikowi modu nieradialnego, który, dzięki efektom geometrycznym i nieliniowym, osiąga typowo większą amplitudę obserwowaną i jest łatwiej wykrywalny.
Diagram Petersena dla gwiazd RRc i Cefeid pulsujących w pierwszym owertonie, z dodatkową okresowością w zakresie (0.60, 0.65)P1O. Wypełnione symbole oznaczają gwiazdy w których dodatkowo wykrywamy zmienność z okresem 2Px (mod nieradialny).
Analiza fotometrii OGLE-IV dla gwiazd RRc ze zgrubienia centralnego Galaktyki doprowadziła do odkrycia nowej grupy zmiennych dwuokresowych. Obok pierwszego owertonu, w gwiazdach odnajdujemy dodatkową zmienność z okresem dłuższym; charakterystczny stosunek okresów, P1O/PX, wynosi około 0.686. Dodatkową zmienność odkryliśmy w 11 gwiazdach z kolekcji OGLE. Taki sam stosunek okresów znajdujemy w jednej z 4 gwiazd RRc obserwowanych teleskopem kosmicznym Kepler, które analizowaliśmy w pracy Moskalik i in. (2015). Na diagramie Petersena prezentowanym poniżej gwiazdy z nowej grupy oznaczone są czerwonymi rombami. Porównanie z gwiazdami RRd (małe niebieskie symbole) wskazuje że dodatkowy okres jest dłuższy niż okres modu fundamentalnego (którego nie obserwujemy w tych gwiazdach). Stąd wniosek, że dodatkowy mod musi być modem nieradialnym o charakterze grawitacyjnym lub mieszanym. Więcej informacji w pracy Netzel, Smolec & Dziembowski, MNRAS Letters (2015).
Diagram Petersena dla dwuokresowych gwiazd RR Lutni. Nowo odkrytej grupie odpowiadają czerwone symbole. Wiele innych gwiazd zaznaczonych na diagramie zostało odkrytych lub szczegółowo przeanalizowanych w ramach naszego projektu. Jest to większość gwiazd ze stosunkiem okresów około 0.61 (symbole w kolorze 'magenta'; Netzel, Smolec & Moskalik (2015), Moskalik i in. (2015)) oraz modulowane gwiazdy RRd analizowane w pracy Smolec i in. (2015) (otoczone gwiazdy RRd).
Grupa OGLE odkryła efekt Błażki w dwumodalnych gwiazdach RR Lutni ze zgrubienia centralnego Galaktyki (w gwiazdach RRd, Soszyński i in. 2014). Szczegółowo przeanalizowaliśmy dane dla tych gwiazd oraz innych gwiazd RRd z obserwacji OGLE-IV. Wykryliśmy efekt Błażki w 15 gwiazdach i szczegółowo zbadaliśmy ich własności. Przykładowe krzywe blasku z wyraźną okresową modulacją amplitudy zmienności pokazuje poniższy rysunek. Większość z tych gwiazd ma nietypowy stosunek okresów modów pierwszego owertonowego i fundamentalnego. Ilustruje to poniższy diagram Petersena, na którym gwiazdy z efektem Błażki zaznaczono rombami. Obserwowana modulacja jest typowo wielookresowa. Własności obu modów radialnych mogą być modulowane z tym samym okresem. Częściej jednak obserwujemy że modulacja najsilniejsza dla modu fundamentalnego ma inny okres niż modulacja dominująca dla modu owertonowego. W kilku przypadkach obserwujemy modulację tylko jednego z modów. Typowo modulacja jest nieregularna, zaś własności obu modów radialnych silnie zmieniają się w czasie - pulsacje są niestacjonarne. Więcej informacji w artykule Smolec i in. (2015a).
Przykładowe krzywe blasku dla trzech modulowanych gwiazd RRd. Dane obejmują pięć sezonów obserwacji projektu OGLE-IV. Od góry krzywe blasku dla: OGLE-BLG-RRLYR-06283, -07393, i -05762.
Diagram Petersena dla gwiazd RRd z zgrubienia centralnego Galaktyki i katalogu OGLE. Gwiazdy modulowane zaznaczono rombami. Trójkąt oznacza inną bardzo ciekawą gwiazdę RR Lutni, z trzema modami pulsacji i podwojeniem okresu (Smolec i in. 2015b).
Analiza fotometrii projektu OGLE-III dla gwiazd RR Lutni pulsujących w radialnym pierwszym owertonie (gwiazdy RRc) doprowadziła do odkrycia 147 nowych dwuokresowych gwiazd, w których obok radialnego pierwszego owertonu obserwujemy zmienność z okresem krótszym, odpowiadającą nieradialnemu modowi pulsacji. Gwiazdy te należą do odkrytej niedawno, nowej grupy dwuokresowych gwiazd RR Lutni z charakterystyczną wartością stosunków okresów około 0.61. Nasze odkrycie zwiększyło liczbę znanych gwiazd tego typu sześciokrotnie. Nowoodkryte gwiazdy stanowią zaledwie 3 procent analizowanej próbki gwiazd. Obserwacje gwiazd RRc prowadzone z kosmosu wskazują natomiast że ta forma pulsacji powinna być powszechna. Relatywnie niski poziom detekcji dodatkowego modu wynika z jego małej amplitudy (mili mag) oraz z wysokiego poziomu szumu w obserwacjach naziemnych. Na diagramie Petersena prezentowanym poniżej większość gwiazd tworzy ciasny ciąg, ze stosunkiem okresów grupującym się wokół 0.618. Obserwujemy również ślad drugiego ciągu o nieco wyższym stosunku okresów. Więcej informacji w artykule Netzel, Smolec & Moskalik (2015).
Położenie nowo odkrytych gwiazd na diagramie Petersena (krzyżyki). Dodatkowo kolorowe symbole pokazują modelowe wartości stosunków okresów modów radialnych: trzeciego i pierwszego (górna chmura punktów) oraz czwartego i pierwszego (dolna chmura punktów). Odkryte gwiazdy leżą pomiędzy dwoma ciągami punktów odpowiadających wzbudzeniu dwóch modów radialnych. Na tej podstawie wnioskujemy, że dodatkowy mod musi być nieradialny. Modele policzono korzystając z warszawskich kodów pulsacyjnych Smolca & Moskalika (2008).
Przeanalizowaliśmy fotmetrię dla czterech gwiazd RR Lutni pulsujących w modzie pierwszym owertonowym (RRc) zebraną przez teleskop kosmiczny Kepler. We wszystkich gwiazdach występuje dodatkowy nieradialny mod pulsacji o okresie krótszym od okresu pierwszego owertonu. Stosunek okresów, Px/P1O, wynosi około 0.61. Gwiazdy z tej grupy odkrywano już wcześniej w fotometrii naziemnej oraz zebranej przez inne teleskopy kosmiczne MOST i CoRoT. Niemal we wszystkich gwiazdach RRc obserwowanych z kosmosu występuje ten dodatkowy mod - ta forma pulsacji dwuokresowych musi być powszechna. Podobnie, w większości gwiazd RRc obserwowanych z kosmosu widzimy subharmoniki dodatkowej częstości. Amplituda i faza zarówno dodatkowego modu jak i subharmoników wykazują wyraźną kwazi-okresową zmienność. Więcej informacji w artykule Moskalik i in. (2015).
Widma częstości dla czterech gwiazd RRc obserwowanych przez Keplera, po usunięciu (prewhiteningu) częstości pierwszego owertonu, f1. Dodatkowy mod oznaczono przez f2, jego subharmonik zaznaczono czerwonymi strzałkami, zaś częstości kombinacyjne niebieskimi strzałkami (w górnym panelu). Częstotliwość we wszystkich widmach znormalizowano częstotliwością pierwszego owertonu f1.