Projekt realizowany był pod moim kierunkiem w ramach wakacyjnych praktyk studenckich w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika, i kontynuowany po ich zakończeniu. Zadanie studenta dotyczyło modelowania rozbłysków aktywnego źródła, spowodowanych niestabilnością dysku akrecyjnego wokół supermasywnekj czarnej dziury. Wyznaczone zostały modelowe krzywe blasku dla siatki parametrów (masa czarnej dziury, tempo akrecji materii w dysku oraz lepkość). Następnie wynikające z modelu czasy aktywności źródła i czasy "spokoju", zostały przedstawione na diagramie masa-tempo akrecji. Wyniki te okazały się zgodne obserwacyjnie oszacowanym wiekiem młodych radioźródeł typu GPS ("Giga-Hertz peaked spectrum"), wyznaczonym dla próbki kwazarów na podstawie zmierzonej prędkości oddalania się struktur (wiek kinematyczny) lub na pdstawie górnego ograniczenia z czasu chłodzenia synchrotronowego. Zostały one zamieszczone w poniższym artykule, opublikowanym w Astrophysical Journal.

Projekt dotyczył hydrodynamicznego modelowania akrecji sferycznej na czarną dziurę oraz akrecji z małym momentem pędu, w 1 i 2 wymiarach, przy użyciu programu ZEUS-MP. W wyniku tego procesu, gaz o zadanej gęstości i prędkości dźwięku w nieskończoności, akreuje sferycznie na centralny masywny obiekt (gwiazdę, bądź w szczególności czarną dziurę). W wyniku rotacji, z akreującego gazu w płaszczyźnie równikowej tworzy się torus, a tempo akrecji materii znacząco maleje. Szczegółowe wyniki symulacji zależą od założonych parametrów: warunki w "nieskończoności", równanie stanu, tempo rotacji. Zadaniem studenta było zapoznanie się z kodem hydrodynamicznym, techniką wykonywania obliczeń i analizy wyników, a następnie przeprowadzenie symulacji na klastrze wieloprocesorowym. Artykuł w którym znajdują się wyniki tych symulacji, a także symulacji 3-wymiarowych oraz ich astrofizyczna interpretacja, został opublikowany w Astrophysical Journal.

Projekt rozpoczęty pod moim kierunkiem w ramach praktyk wakacyjnych w CAMK, a następnie kontynuowany dzięki współpracy z UwB (dr Marek Nikołajuk) w ramach grantu "Polska Sieć Astrofizyki Cząstek". Zadaniem studentki jest modelowanie emisji błysków gamma przy użyciu kinematycznego modelu dżetu, a następnie analiza zmienności błysków. Wyniki zostały zamieszczone w przygotowanej pod moim kierunkiem pracy magisterskiej, obronionej na Uniwersytecie w Białymstoku w czerwcu 2009.